Sunday, September 6, 2009

gana.

napakalungkot ng buhay kapag nawalan ka ng gana. malungkot kapag naisip mong wala na palang halaga ang buhay mo. mas malungkot pa kapag nalaman mong sinayang mo ang buong buhay mo. ganyan ang nangyari kay Bino. kaya naman siya namatay dahil dun eh.
ano nga ba ang nangyari kay Bino? iniwan niya iyung seminaryo. nag-aral pa siya. nasayang din. pinakasalan niya si Selya. ano nangyari pagkatapos? parang tinalikuran na siya. mag-asawa nga, di naman nagkakatabi matulog. parang sinakripisyo na niya iyong kinabukasan niya, para sa wala. sa negosyo niya sa hacienda, hindi na rin niya natuunan ng pansin. nawalan na ng gana. parang lahat ng pinaghirapan niya, wala rin. nasayang. mahirap ding tanggapin iyon kapag matanda ka na. parang dun mo lang naisip, sa buong buhay mo, pinaghirapan mo, tapos, sa huli, parang walang silbi.
kaya naman namatay si Bino eh. kala niya kasi, dahil sa pag-ulan, baka sakaling bumalik na ang kabataan niya. baka sakaling mabago pa niya ang buhay niya. alam niya kasing nasayang ito eh. kala niya kasi puro tama ang ginawa niya. pero sa dulo naman, wala rin. kaso nga lang, wala namang nagawa ang pag-ulan. matanda pa rin siya. dahil siguro hindi niya matanggap kung ano ang kinalabasan ng buhay niya, at lalo na dahil wala na siyang magagawa rito, kaya siya namatay. kung hindi niya naman kasi mababalik ang buhay niyang nasayang, baka mas mabuti pang mamatay na siya imbes na ipagpatuloy ang buhay niyang walang katuturan. siguro nga si Boboy na ang magpapatuloy ng mga pangarap niya habang bata pa iyon. pero sa kanya, matanda na siya. huli na ang lahat. hindi man niya gustong sayangin ang buhay niya, ang kapalaran niya'y ang buhay niya'y masasayang. at dahil wala na siyang magagawa rito, hindi na niya matanggap. namatay na siya. masakit mawalan ng pag-asa lalo na kung wala ng magagawa kung hindi umasa. dahil nawalan na siya ng pag-asa, nawala na ang lahat. pati ang buhay niya.
-d. liwanag k 15 & 16

No comments:

Post a Comment