Isang misteryosong bagay ang tadhana. Destiny, sa Ingles, ito ay tumutukoy sa mga bagay sa buhay ng isang tao na nakatakda ng mangyari. Parang ipinahihiwatig ng paglalarawang ito ng tadhana na walang kapangyarihan ang tao na baguhin ang mga pangyayari sa buhay niya. Basta't kung ano ang nakatadhana sa kanya, iyon ang siyang magaganap.
Ito marahil ang dahilan kung bakit hindi ako lubos na naniniwala sa tadhana. Hindi lahat ng pangyayari sa buhay ng tao ay nakatadhana sa kanya. Naniniwala akong may kapangyarihan ang tao na umaksyon, na kaya niyang gumawa ng paraan upang makuha ang mga bagay na nais niya sa buhay, at hindi lang siya dapat umasa sa tadhana para ibigay ito sa kanya.
Ito mismo ang ginawa ni Esteban sa ika-pitong kabanata ng nobela. Prusisyon sa panahon ng Semana Santa niya unang nakita si Selya. Sa panahon kung saan abala ang lahat ng tao sa Sagrada niya ito nakilala. Maraming tao ang nagbebenta mga kanidla, pagkain, at pamaypay, may nagpruprusisyon sa mga santo, santa at mga banal na idolo, may mga sumusunod sa mga karosa ng mga santo, at may mga nagdadasal at sumasamba sa mga ito. Sa gitna ng napakaraming tao, sinikap ni Esteban na hanapin si Selya, na nawala sa paningin niya matapos itong bumili ng kandila sa kanya. Ginamit ni Yapan ang mahabang paghahanap ni Esteban kay Selya upang mabigyan ng malinaw na larawan ang relihiyon bilang malaking bahagi ng kultura ng Pilipino. Sa paghahanap ni Esteban kay Selya, nailarawan niya ang iba't ibang karosa ng mga santo't santa, at nailahad niya ang mga kwento ng bawat isa sa kanila. Pati ang mga pangyayari sa buhay ni Kristo ay naisama rin sa bahaging ito ng nobela.
Sa wakas ay natagpuan din ni Esteban si Selya, na sumusunod sa karosa ng Dolorosa: ang santang naghahanap sa bangkay ng anak niya. Ang mga deboto ng Mater Dolorosa ay mga taong may hinahanap din sa buhay, mga taong karamay niya sa kanyang suliranin. Hindi malinaw sa nobela kung ano ba ang hinahanap ni Selya kung kaya't sumusunod siya sa karosa na ito, ngunit maihahalintulad naman si Esteban sa Mater Dolorosa sa kanyang matiyagang paghahanap kay Selya.
Pinakita mismo sa kabanatang ito na maaaring gumawa ng paraan ang tao upang makamit ang nais niya, at hindi lang siya dapat umasa sa nakatadhana sa kanya. Kung umuwi si Esteban noong araw na iyon sa halip na hanapin si Selya, marahil ay hindi na niya ulit ito makikita o hindi niya ito makikilala ng lubos. Kung hindi nagtiyaga si Esteban sa paghahanap kay Selya, hindi niya ito maiuuwi sakay sa kanyang kalabaw, at lalong hindi yayakap ito sa kanyang likod.
Bagamat naging masaya ang wakas ng kabanata para kay Esteban, ang unang pagkakikita nila ni Selya na iyon ang simula ng masaklap na kwento ng pag-ibig na hindi kayang suklian.
Mula sa kwento ng unrequited love ni Esteban kay Selya, dumako ang nobela sa kwento nina Agatha at Nene. Kung dati ay si Selya lang ang walang kwentang magulang kay Nene, ngayon ay parehas na sila ni Bino na hindi nagpapakita ng pagpapahalaga sa kanilang anak. Ang tanging suporta lang na pinakikita nila ay ang pampinansiyal sa pamamagitan ng pagtustos sa pag-aaral ni Nene. Bukod doon, si Agatha na ang umako ng responsibilidad bilang ina ng bata, at si Lope naman bilang ama niya.
Sa pagkabata ni Nene, lubos na malapit ang loob niya kay Agatha. Hindi niya nakikita ang pagkakaiba ng kulay ng balat nila, dahil ang mahalaga lang ay mahal siya ni Agatha at inaalagaan siya nito. Ang mga bagay na hindi kayang gawin ng mga magulang ni Nene, si Agatha lagi ang tumutupad. Halimbawa ay noong isang beses na nakatapak ng lupa ng mga duwende si Nene at nilagnat ito ng ilang araw. Ni hindi alam ng mga magulang ni Nene ang nangyari sa kanya, at si Agatha lang ang nag-asikaso sa bata upang mapagaling ito. Si Agatha rin ang nagturo kay Nene ng mga bagay tulad ng paglalaba at pamamalengke, mga bagay na dapat sa Ina niya natututunan.
Bukod sa mga iyan, dinadala rin ni Agatha si Nene sa Flores de Mayo kung saan sari-saring mga bulaklak ang nakikita nila. Maihahambing ang mga sariwang bulaklak na ito sa relasyon ni Agatha at ni Nene sa kabataan niya: mahalimuyak, maganda, kalugod-lugod, at masaya. Ngunit nang tumanda si Nene, nagbago na ito. Ang dating magiliw na relasyon nila ni Agatha ay namatay, at naging malayo ang loob niya sa babaeng tumayo bilang ina niya. Tulad ng mga papel na bulaklak sa Santacruzan kung saan tumayong reyna si Nene, nawalan ng buhay ang relasyon nila ni Agatha.
-Trixie Conlu
P.S. Groupmates, pinalitan ko yung template natin para mas maganda. Naghahanap ako ng layout na maayos pero wala kong mahanap at nakalimutan ko na kung pano mag-ayos ng html codes, kaya blogger template nalang :)
Ito marahil ang dahilan kung bakit hindi ako lubos na naniniwala sa tadhana. Hindi lahat ng pangyayari sa buhay ng tao ay nakatadhana sa kanya. Naniniwala akong may kapangyarihan ang tao na umaksyon, na kaya niyang gumawa ng paraan upang makuha ang mga bagay na nais niya sa buhay, at hindi lang siya dapat umasa sa tadhana para ibigay ito sa kanya.
Ito mismo ang ginawa ni Esteban sa ika-pitong kabanata ng nobela. Prusisyon sa panahon ng Semana Santa niya unang nakita si Selya. Sa panahon kung saan abala ang lahat ng tao sa Sagrada niya ito nakilala. Maraming tao ang nagbebenta mga kanidla, pagkain, at pamaypay, may nagpruprusisyon sa mga santo, santa at mga banal na idolo, may mga sumusunod sa mga karosa ng mga santo, at may mga nagdadasal at sumasamba sa mga ito. Sa gitna ng napakaraming tao, sinikap ni Esteban na hanapin si Selya, na nawala sa paningin niya matapos itong bumili ng kandila sa kanya. Ginamit ni Yapan ang mahabang paghahanap ni Esteban kay Selya upang mabigyan ng malinaw na larawan ang relihiyon bilang malaking bahagi ng kultura ng Pilipino. Sa paghahanap ni Esteban kay Selya, nailarawan niya ang iba't ibang karosa ng mga santo't santa, at nailahad niya ang mga kwento ng bawat isa sa kanila. Pati ang mga pangyayari sa buhay ni Kristo ay naisama rin sa bahaging ito ng nobela.
Sa wakas ay natagpuan din ni Esteban si Selya, na sumusunod sa karosa ng Dolorosa: ang santang naghahanap sa bangkay ng anak niya. Ang mga deboto ng Mater Dolorosa ay mga taong may hinahanap din sa buhay, mga taong karamay niya sa kanyang suliranin. Hindi malinaw sa nobela kung ano ba ang hinahanap ni Selya kung kaya't sumusunod siya sa karosa na ito, ngunit maihahalintulad naman si Esteban sa Mater Dolorosa sa kanyang matiyagang paghahanap kay Selya.
Pinakita mismo sa kabanatang ito na maaaring gumawa ng paraan ang tao upang makamit ang nais niya, at hindi lang siya dapat umasa sa nakatadhana sa kanya. Kung umuwi si Esteban noong araw na iyon sa halip na hanapin si Selya, marahil ay hindi na niya ulit ito makikita o hindi niya ito makikilala ng lubos. Kung hindi nagtiyaga si Esteban sa paghahanap kay Selya, hindi niya ito maiuuwi sakay sa kanyang kalabaw, at lalong hindi yayakap ito sa kanyang likod.
Bagamat naging masaya ang wakas ng kabanata para kay Esteban, ang unang pagkakikita nila ni Selya na iyon ang simula ng masaklap na kwento ng pag-ibig na hindi kayang suklian.
Mula sa kwento ng unrequited love ni Esteban kay Selya, dumako ang nobela sa kwento nina Agatha at Nene. Kung dati ay si Selya lang ang walang kwentang magulang kay Nene, ngayon ay parehas na sila ni Bino na hindi nagpapakita ng pagpapahalaga sa kanilang anak. Ang tanging suporta lang na pinakikita nila ay ang pampinansiyal sa pamamagitan ng pagtustos sa pag-aaral ni Nene. Bukod doon, si Agatha na ang umako ng responsibilidad bilang ina ng bata, at si Lope naman bilang ama niya.
Sa pagkabata ni Nene, lubos na malapit ang loob niya kay Agatha. Hindi niya nakikita ang pagkakaiba ng kulay ng balat nila, dahil ang mahalaga lang ay mahal siya ni Agatha at inaalagaan siya nito. Ang mga bagay na hindi kayang gawin ng mga magulang ni Nene, si Agatha lagi ang tumutupad. Halimbawa ay noong isang beses na nakatapak ng lupa ng mga duwende si Nene at nilagnat ito ng ilang araw. Ni hindi alam ng mga magulang ni Nene ang nangyari sa kanya, at si Agatha lang ang nag-asikaso sa bata upang mapagaling ito. Si Agatha rin ang nagturo kay Nene ng mga bagay tulad ng paglalaba at pamamalengke, mga bagay na dapat sa Ina niya natututunan.
Bukod sa mga iyan, dinadala rin ni Agatha si Nene sa Flores de Mayo kung saan sari-saring mga bulaklak ang nakikita nila. Maihahambing ang mga sariwang bulaklak na ito sa relasyon ni Agatha at ni Nene sa kabataan niya: mahalimuyak, maganda, kalugod-lugod, at masaya. Ngunit nang tumanda si Nene, nagbago na ito. Ang dating magiliw na relasyon nila ni Agatha ay namatay, at naging malayo ang loob niya sa babaeng tumayo bilang ina niya. Tulad ng mga papel na bulaklak sa Santacruzan kung saan tumayong reyna si Nene, nawalan ng buhay ang relasyon nila ni Agatha.
-Trixie Conlu
P.S. Groupmates, pinalitan ko yung template natin para mas maganda. Naghahanap ako ng layout na maayos pero wala kong mahanap at nakalimutan ko na kung pano mag-ayos ng html codes, kaya blogger template nalang :)
No comments:
Post a Comment